BRUSSEL – De applicatie (app) Coronalert is al meer dan 1 miljoen keer gedownload. Toch blijft het aantal misverstanden omtrent de app nog hoog. Een onderzoeksgroep van de Vrije Universiteit Brussel (VUB) onderzocht vijf ervan.
De VUB-onderzoeksgroep imec-SMIT is een onderdeel van het Kenniscentrum Data & Maatschappij. De groep heeft een aantal vaak gehoorde mythes opgelijst en ontkracht.
Mythe 1: locatiegegevens
“De app houdt locatiegegevens bij.”
- Coronalert werkt op basis van bluetooth-gegevens. De app houdt bij wie langer dan een kwartier en minder dan anderhalve meter bij je in de buurt was, zonder details over de plaats van het contact.
- Coronalert ontvangt geen plaats-informatie en weet niet waar en met wie je contact had.
Mythe 2: niet effectief
“60% van de Belgische bevolking moet de app installeren om effectief te zijn.”
- Er is geen minimumcijfer nodig om ervoor te zorgen dat een contact-opsporingsapp een meerwaarde biedt.
- Het 60%-cijfer is een foute interpretatie van een studie van de Universiteit van Oxford. De auteurs van de studie stellen: “Onze modellen laten zien, dat we de epidemie kunnen stoppen als ongeveer 60% van de bevolking de app gebruikt. Zelfs met een kleiner aantal app-gebruikers schatten we nog steeds een afname van het aantal besmettingen en sterfte door coronavirus.”
Mythe 3: ongelijkheid
“De app creëert een nieuwe ongelijkheid tussen mensen met een compatibele smartphone en de rest van de bevolking.”
- Coronalert kan er voor zorgen, dat je sneller op de hoogte wordt gebracht van besmettingen via onbekende personen. Bijvoorbeeld na contacten op het openbaar vervoer.
- Contactopsporing is één instrument in de bestrijding van de corona-crisis. Daarbinnen is Coronalert één onderdeel van een bredere opsporingsstrategie.
Mythe 4: privacy
“Coronalert is de app, die op mijn telefoon de grootste inbreuk pleegt op mijn persoonlijke privacy.”
- Veel populaire apps op je telefoon verzamelen een aanzienlijke hoeveelheid informatie en zijn weinig tot niet transparant over de gegevens die ze bijhouden.
- Coronalert is open source. Dat wil zeggen, dat de code van de app openbaar is gesteld en publiek beschikbaar. Iedereen kan zien hoe de app precies werkt. Buiten de bluetooth-codes wordt geen extra informatie verzameld. De werking van de app Coronalert is erg transparant.
Mythe 5: foutenmarge
“De foutenmarge van Coronalert is te groot: ik krijg een melding van een mogelijke besmetting van zodra ik een besmet persoon op straat of in de winkel passeerde.”
- De uitwisseling van bluetooth-codes vindt enkel plaats als smartphones met daarop Coronalert zich gedurende minstens 15 minuten op een afstand van maximaal 1,5 meter bevinden.
- De uitvinders van Bluetooth verklaarden zelf dat de technologie niet is ontwikkeld om afstanden precies te bepalen. Toch menen ze dat Bluetooth te verkiezen is boven het gebruik van privacy-onvriendelijke locatie-technologieën.
- Er is dus een foutenmarge bij het gebruik van bluetooth-technologie voor contactopsporing. Contextfactoren worden niet in rekening gebracht. Bijvoorbeeld of de andere persoon een masker droeg.
Een meer precieze risicobepaling zou echter een aanzienlijk groter privacy-risico met zich meebrengen.
Info: VUB imec-Smit – Data & Maatschappij.
MLI
